نفس گرانبها
«عزت نفس»یعنی مقدار ارزشی که ما به خود میدهیم و یا دیگران برای ما به عنوان یک شخص قایل هستند، درواقع«عزت نفس» ازمجموعه افکار،احساسات،عواطف و تجربه هایمان در فرایند زندگی اجتماعی ناشی میشود. مجموعه هزاران برداشت، ارزیابی و تجربهای که از خویش داریم باعث میشود که نسبت به خود احساس خوشایندِ ارزشمند بودن یا عکس آن را داشته باشیم .اسلام عالی ترین مکتب تربیتی است که ارزش های انسانی و متعالی را در وجود انسان پرورش می دهد. از دیدگاه اسلام، انسان باید ارزش خویشتن را مبنی بر این که اشرف مخلوقات است و به بهترین صورت (وجه) آفریده شده است و امانت الهی را بر دوش دارد، بشناسد تا به عزت نفس نائل آید. به طور کلی انسان در مکتب اسلام از کرامت و عزت ذاتی برخوردار است. اسلام انسان را موجودی انتخاب شده و برگزیده دانسته است و معتقد است که او از کرامت و شرافت ذاتی برخوردار است، او آنگاه خویشتن واقعی را درک و احساس می کند که این کرامت و شرافت را در خود درک کند و خود را برتر از پستی ها و اسارت ها و شهوت رانی ها بشمارد. قرآن کریم نیز ارزش هایی را برای انسان مطرح می کند که همه دلیل بر برتری و کرامت انسان نسبت به بقیه موجودات می باشد ؛در قرآن کریم از نفس به عنوان بزرگترین سرمایه آدمی یاد شده و نفس را آنقدر ارزشمند می داند که اگر معامله ای صورت گیرد این معامله جز با پروردگار عالم نیست. به عبارت دیگر, نفس آنقدر پر بهاست که نمی تواند مورد معامله قرار گیرد مگر در برابر پروردگار جهان .چنانکه امام صادق (ع) می فرماید:«انا من بالنفس النفسیة البها؛بهای نفس گرانبها را پروردگارش قرار می دهم» عزت تنها از آن خدا است:«ان العزة لله جمیعا »ازهمین رو است که امام حسین (ع) در نماز شب خود از خدا این چنین میخواهد: «اللهم انا نعوذ بک أن نذل و نخزی؛ خدایا به تو پناه می بریم ازاینکه ذلیل و خوار شویم.» بنده تا بندگی نکند و خدا را قدرت مطلق نداند و سرتعظیم بر آستان جلال و جبروت خدا فرو نیاورد نتیجهای جز ذلت پذیری دیگران نخواهد داشت. آنکه خود را عبد خدا خواند،عزیز شد. عبودیت توجه به عظمت و جلال و جبروت معبود است که توجه به این، تقوا را به دنبال خواهد داشت و بنده را از معصیت باز میدارد واین مرحلهاوج عزت وعزت مندیانسان است.
حضرت علی(ع):«خدایا!مرا فخر همین بس که توپروردگارمنی وعزت من همان که بنده تو هستم.»
روشهای نیل به عزت نفس واقعی: ادامه مطلب...