فصل سکوت

از حکیمی پرسیدند : خداوند بزرگ درختان زیادی را آفریده است.  اما مردم هیچ کدام از آنها را آزاده نخوانده اند به جز درخت سرو که هیچ میوه و ثمری ندارد شما می گوئید در این چه حکمتی وجود دارد ؟ حکیم گفت : هر کدام از این درختها گاهی تازه اند و گاهی پژمرده ، گاهی میوه شان زیاد است و گاهی کم.و سرو درست است که میوه نمی دهد ولی همیشه تازه و سرسبز است و این است صفت آزادگان .

بهر چه می گذرد دل منه که دجله بسی

                                      پس از خلیفه بخواهد گذشت در بغداد

گرت زدست برآید چونخل باش کریم

                                      ورت زدست نیاید چو سرو آزاد باش