پیام نگار
پیامبر (ص) ابتدا سخنان خود را با عبارات و پیامهای توحیدی در صفات خالق یکتا آغاز نمودند: ستایش از آن خداست.از او یارى مىخواهیم وبه او ایمان داریم وبر او توکل مىکنیم واز شر نفسهاى خویش وبدى کردارهایمان به خدایى پناه مىبریم که جز او براى گمراهان هادى وراهنمایى نیست،خدایى که هرکس را هدایت کرد براى او گمراه کنندهاى نیست.گواهى مىدهیم که خدایى جز او نیست ومحمد بنده خدا وفرستاده اوست.
سپس به انگیزه برگزاری این همایش اشاره فرمودند و گفتند که جبرئیل سه بار بر ایشان هبوط نموده و با آیه :«یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالته و الله یعصمک من الناس اى پیامبر! آنچه را از پروردگارت بر تو فرود آمده استبه مردم برسان واگر نرسانى رسالتخداى را بجا نیاوردهاى، و خداوند تو را از گزند مردم حفظ مىکند.» «مائده، 67»از وی خواسته که موضوع جانشین خود را مطرح نموده و حضرت علی (ع) را به عنوان جانشین خود معرفی نماید: «خداوند مولاى من و من مولاى مؤمنان هستم و بر آنها از خودشان اولى وسزاوارترم. هان اى مردم!هر کس که من مولا و رهبر او هستم، على هم مولا ورهبر اوست.این علی است. برادر، وصیم ، خلیفه ام و وارث علمم . خدایا ! دوستانش را دوست و دشمنانش را دشمن بدار .امروز با ابلاغ وصایت او دین الهی کامل گشت . خدایا ! شاهد باش که من پیام تو را ابلاغ نمودم .»
پیامبر در فراز دیگری از این خطبه از همه اقشار می خواهند که از علی (ع) و امامان پس از او به عنوان ولی خود اطاعت کنند و شک و تردید بر هر یک از امامان را هم پایه شک بر همه امامان دانستند:«مردم! او بهترین وصی و فرزندانش بهترین اوصیاء هستند . دین با امامت او و ذریه اش تکمیل می شود. مراقب باشید که حسادت نسبت به او شما را به سرنوشت شیطان مبتلا نسازد که تباه خواهید شد .»
سپس ویژگی های آن حضرت را بر اساس آیات الهی برشمردند و فرمودند :« او اسوه صبر است در سوره والعصر.»
ایشان کاربرد لقب امیرالمؤمنین را جز برای حضرت علی (ع) بر کس دیگر روا و حلال ندانستند.