دوست گرامي سلام

مطلب بسيار قابل تاملي بود خيلي ظريف گفتي اما جاي تفکري عميق دارد

وقتي از اخرت و روز رستاخيز صحبت به ميون مياد با خودم ميگم يه روزي بايد بريم پس اين همه تلاش و اين همه برو و بيا واس خاطر چيه ؟

واي از اون روزي که درگير کارهاي زودگذر روزانه باشيم و دستان قدرتمند مرگ مارو اسير خودش کنه

اقترب للناس حسابهم و هم في غفلهَ معرضون

حساب مردم بسيار نزديک شد و حال آنکه مردم در غفلتي اعراض کنند هستند

بل تاتيهم بغتهَ فتبهتهم فلا يستطيعون ردّها و لا هم ينظرون

بلکه واقعه مرگ و قيامت ناگهاني فرا رسد و آنها را مبهوت و حيران کند که نه قدرت بر رد آن داشته

و نه بر تاخيرش مهلتي توانند يافت

با مطلبي به عنوان رمز محبوبيت بروزم

تشريف بيارين و با قلم توانمند خودتون و کلام نافذتون من رو در نوشتن بهتر راهنمايي کنيد