سلاممي گفت دنيا ريل بلنديه كه قطار زمان ازش رد ميشه و ما هم مسافران اين قطاريم. از مبدائي به مقصدي. از روستاي دنيا به شهر آخرت اما شگفتا كه ما از ياد مي بريم گاهي مسافر بودن خودمونو و مقصد و منتها و زاد و توشه مونو. و مال باخته كسي است كه تو اين مسير لوگيجي با خودش بر نداشته باشهياعلي
